Celem nauki korzystania z planów aktywności jest umożliwienie dzieciom z autyzmem wykonywania zadań lub aktywności bez bezpośrednich wskazówek i podpowiedzi ze strony rodzica bądź terapeuty. Jest to bardzo istotna umiejętność z uwagi na fakt, że dzieci ze zdiagnozowanymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu, często nadmiernie polegają na podpowiedziach osób dorosłych. Mimo, iż potrafią uczyć się wielu nowych umiejętności, to nie wykorzystują ich, o ile ktoś nie wyda im stosownego polecenia.
W niektórych przypadkach nawet najmniejsza podpowiedź (wykonanie kroku w kierunku dziecka albo oczekujące spojrzenie) skutkuje rozpoczęciem przez dziecko danej aktywności. Jednak w momencie, kiedy podpowiedzi ze strony dorosłego są wycofywane, dzieci ponownie prezentują zachowania stereotypowe – takie jak zabawa palcami, machanie rękami, wokalizacje, kręcenie się w kółko, nieadekwatny do sytuacji śmiech – lub po prostu czekają na polecenia osoby dorosłej.
Kolejnym celem stosowania planów aktywności jest niewątpliwie nauka dokonywania wyborów w czasie swobodnej zabawy, jak również angażowania się w interakcje społeczne, co dla opisywanej grupy dzieci niewątpliwie stanowi dużą trudność.
Opracowanie: Joanna Hikert psycholog, terapeuta