Dzięki technice, jaką są plany aktywności, dzieci nabywają wiele bardzo potrzebnych umiejętności, takich jak zabawa, inicjowanie interakcji z dorosłymi i dziećmi, współdziałanie z rówieśnikami, czy dokonywanie wyborów. Uczą się samodzielnego wykonywania czynności samoobsługowych, m.in. mycia rąk, ubierania się, spożywania posiłków, oraz odrabiania prac domowych.
Następnie opanowują planowanie kolejności realizowania poszczególnych aktywności i same układają swoje dzienne plany. Plany aktywności są modyfikowane w miarę postępów czynionych przez dzieci. Początkowo są bardzo szczegółowe i prezentowane w formie zdjęć, z czasem przypominają postać listy i coraz ogólniejszych zapisów. Technika ta w znaczący sposób może poprawić jakość życia osób z autyzmem i ich rodzin.
Plan aktywności to zestaw zdjęć lub słów, które są wskazówką dla korzystającej z niego osoby do wykonania sekwencji czynności bądź określonych zadań. Plany te mogą mieć różną formę, najczęściej jest to segregator ze zdjęciami lub słowami umieszczonymi na pojedynczych stronach, pokazującymi dziecku zadanie lub czynność do wykonania albo instruującymi je, aby wzięło nagrodę.
W zależności od poziomu funkcjonowania dziecka plan może być szczegółowy (dzieli zadanie, czy aktywność na etapy) lub ogólny (zawiera tylko jedno zdjęcie, czy symbol odnoszący się do całego zadania). Wykorzystując technikę podpowiedzi manualnych (fizycznych) oraz stosując nagrody (na przykład jedzeniowe), uczy się dzieci otwierania planu aktywności, przejścia do jego pierwszej strony, wykonania zadania, a następnie przewrócenia strony i przejścia do kolejnego zadania. Podpowiedzi te są stopniowo wycofywane.